Lambertus Slok
Lambertus Slok (*21. August 1904 in Enkhuizen, + 29. Juni 1984 in Huizen) war Apostel und Gründer der Apostolisch Genootschap.
Slok wuchs in in einer niederländisch-reformierten Familie auf. Dur Door het ziekbed van zijn oudere zus, die jong stief, kwam het gezin in aanraking met de Hersteld Apostolische Zendingsgemeente in de Eenheid der Apostelen (HAZEA). De zus van Slok had via een oom kennis gemaakt met de voorganger van de HAZEA in Enkhuizen, Folkert Posthuma. Op haar sterfbed vroeg ze naar deze apostolische voorganger, de mijnheer met die mooie witte baard. Hoewel de vader van Slok aanvankelijk terughoudend was en liever een dominee liet komen, stemde hij uiteindelijk in. De charismatische Posthuma kwam op bezoek en maakte een onuitwisbare indruk op de hele familie Slok (moeder Slok was tijdens deze periode zwanger van Lambertus Slok). Vader Slok besloot dat de latere uitvaart in een Nederlands-hervormde kerk moest plaatstvinden. Hij stemde in met het verzoek van zijn dochtertje dat Folkert Posthuma deze uitvaart zou leiden. De dominee van de kerk wilde hier niet aan meewerken. Vader Slok besloot ter plekke om het gehele gezin uit te laten schrijven bij de Nederlands Hervormde kerk, en zich diezelfde dag nog aan te sluiten bij de Hersteld Apostolische Zendingsgemeente. De uitvaart vond dan ook aldaar plaats.
Nicht viel später wurde Lambertus Slok geboren. Seine Taufe fand in der Hersteld Apostolische Zendingsgemeente von Enkhuizen statt. Von Jugend an besass er viel Interesseam apostolischen Glauben. Lambertus Slok machte auch schnell Karriere in der HAZEA. Schon in jungen Jahren war er Vorsteher der Gemeinde und schon vor seinem vierzigsten Geburtstag, mit 35 Jahren, wurde er zum Bezirksältesten gerufen. Er war der jüngste und fortschrittlichste Bezirksälteste seiner Zeit. Slok hatte ein sehr gutes Verhältnis zum Apostel der Hersteld Apostolische Zendingsgemeente,J.H. Van Oosbree. Ze gingen veel met elkaar om en hadden beiden dezelfde geloofsvisie voor ogen.
Nach dem Ableben von Apostel van Oosbree wurde am zweiten Ostertag 1946 das geistliche Testament von van Oosbree vorgelesen. In diesem wurde Slok zum Nachfolger van Oosbrees und Apostel für die Niederlande benannt.Dit echter zonder toestemming van de Duitse moederkerk, de Neuapostolische Kirche (Nieuw Apostolische Kerk, voorheen HAZEA). Vanuit de Duitse moederkerk gezien was Slok te vooruitstrevend en was zijn geloofsvisie anders dan die van de 'stamapostel', het internationale hoofd van de Neuapostolische Kirche. Die Ernennung Sloks wurde aus Deutschland erfolgreich in einem langjährigen Prozess angefochten. Dit betekende dat de overgrote meerderheid (ongeveer 90 procent) van apostolischen in Nederland die Slok trouw bleven, alle materiële bezittingen kwijt waren. Met vrijwel niets moest men geheel opnieuw beginnen. Op 28 december 1951 scheidde Slok en zijn volgelingen zich af en stichtten officieel Het Apostolisch Genootschap waarin men onder de bezielende leiding van deze apostel "bergen ging verzetten". Er bloeide een sterk geïnspireerde geloofsbeleving op. In de tientallen jaren die volgden, bouwde men in grote saamhorigheid en offervaardigheid nieuwe plaatsen van samenkomst. Lambertus Slok blieb bis zu seinem Tod Apostel. Sein Sohn Jan L. Slok wurde sein Nachfolger.
